Ds. Berend Borger is voorganger en betrokken vraagbaak bij De Bron, een wijkgemeente van de Protestantse Gemeente Amersfoort. Hier deel 2, een beschrijving van het kerkelijk leven en de inspanningen om als kerk zichtbaar te zijn, in de ontmoeting op het kerkenpad met Rik Bronkhorst, journalistiek ambassadeur van de Raad. Berend Borger vertelt:
‘In de Bron proberen we er ook te zijn voor de buurt waarin we als kerk staan, de wijk Liendert. Liendert (en Rustenburg) is een multiculturele en multireligieuze wijk. Onlangs hadden we een avond waarop we vier mensen die werkzaam zijn in de wijk, hadden uitgenodigd om ons een spiegel voor te houden. Is bekend in de wijk wie wij zijn en wat wij doen? En dan blijkt dat we voor veel mensen haast onzichtbaar zijn. Wat kunnen we er aan doen om meer zichtbaar te worden? De vragen van geloof/kerk en samenleving vinden we in de eerste plaats dus in onze eigen woonomgeving. Een voorbeeld van wat we doen is op verzoek van de basisschool in de wijk de kerk een dag lang open te stellen, waardoor alle leerlingen in groepjes bij ons op bezoek kwamen. Daarna gingen ze met zijn allen naar de moskee. Ook organiseren we op 4 mei een bezinnend moment voorafgaand aan de dodenherdenking en op Allerzielen bieden we de mogelijkheid voor wijkbewoners om een kaarsje aan te steken voor een dierbare overledene. Verder hebben we in ons gespreksaanbod de laatste jaren steeds een avond over medisch-ethische ontwikkelingen met een hoogleraar van het VU-medisch Centrum in Amsterdam.
De kerk is geen doel in zichzelf, maar heeft een woord voor de wereld. De kerk kan een bijdrage leveren aan het zinvol en heilzaam samenleven in wijk en wereld. Bovenstaande activiteiten dragen daartoe bij, en die zou ik graag verder willen uitbreiden. Het is de vraag of de oude kerk nieuw leven ingeblazen moet worden. Misschien moet er wel een hele nieuwe kerk ontstaan, van onderop, een kerk waarin mensen minder dan nu, voor hun hele leven lid van zijn, als ze niet afhaken. Misschien moet de kerk van de toekomst veel meer een netwerkkerk worden, met mensen die elkaar op thema’s weten te vinden. En dat kunnen dan maatschappelijk/diaconale thema’s zijn, zoals bv. de leefbaarheid in de buurt bevorderen, maar ook meer ethisch maatschappelijke onderwerpen. Een kerk waar je af en toe aan deel kunt nemen en waar theologen zijn die weet hebben van de grote lijnen en de oude verhalen, want daar leeft de kerk ten diepste uit: uit een oud verhaal wat telkens weer opnieuw verteld mag worden en doorvertaald mag worden’.
Rik Bronkhorst